Omdat de vereiste snelheden zo hoog waren, waren de auto's die meededen met de races hevig gemodificeerd en professioneel getuned. De auto's werden vaak zo licht mogelijk gemaakt en kregen race onderdelen van hoge kwaliteit. Niet alleen voor betere performance maar ook om je veilig te houden als je crashte, dus dingen zoals bucket-seats met goede gordels en een roll-cage. Er werd natuurlijk ook gedacht aan de aerodynamica van zo'n auto, het was eigenlijk net een beetje als de professionele motorsport. Dus veel leden van de club moesten wel een goed betaalde baan hebben om ervoor te kunnen betalen. Het draaide er ook om dat je een motor kon bouwen die zonder problemen voor lange tijden over snelheden rond de 300 km/u zou kunnen gaan. Want je kan wel een motor tunen tot 1000pk, maar de motor en de onderdelen zouden het ook moeten kunnen weerstaan, anders schiet er middenin een race een cilinder uit je motorblok. Veel auto's van de club produceerde dus ook rond de 400-800pk. Dus de Mid Night Club was niet zomaar een samenstelling van een paar straatracers, het was een beetje een groep van mensen met wat geld in zakken die het leuk vonden om met snelheden over de 300 km/u 's nachts over de snelweg te racen

Ik zal nu een beetje vertellen over de twee meest bekende auto's van de club, de Yoshida Specials Porsche 930 en de Air Breathing Research Nissan S130 Fairlady Z.

De Yoshida Specials 930

De Porsche 930 Turbo, bekend als de Yoshida-specials, had extreme gewichtsbesparing. Het bodywork werd opnieuw gemaakt van carbon fiber en een groot deel van het interieur werd uit de auto gestript. De motor zelf, een geturbochargde 3,6-liter boxer, werd herbouwd tot een punt waarop hij comfortabel 600 PK kon produceren en rond de 320 km/u kon rijden. Volgens sommige bronnen had de eigenaar, iemand die studeerde om doctor te worden, rond 2 miljoen dollar in de auto gestopt. In de jaren negentig waren de snelheden van sommige auto's van de club voor straatracers ongehoord. Qua prestaties was de Mid Night Club ver voor zijn tijd.

De ABR Fairlady Z

De ABR Z was een Nissan Fairlady Z (S130) 280ZX Coupe uit 1978 met een 6 cilinder lijnmotor die rond de 680pk produceerde en die snelheden rond de 350 km/u haalde. Al het tunen van de Z werden uitgevoerd bij ABR (Air Breathing Research) Hosoki Engineering. Die ook onder andere bekend stonden voor het bouwen van 's werelds snelste Soarer (eigenlijk een twin-turbo Lexus SC 300) die een "maximale snelheid" van 218 mph had. ABR verhoogde de capaciteit van de L28E-motor tot 3.100cc met zijn eigen zuigers, stangen, krukas en nokken. Ook kreeg de auto een bodykit, gestripped interieur en ook een heleboel custom race-onderdelen.